ป๊อป ซอยอมร (10, final)

ฟ้ามืดเมฆรวมตัวเป็นก้อนอีกแล้ว

ฝนตกมาเกื่อบทุกวันที่เราไว้อาลัยกัน

น้องๆในซอยนั่งมอเตอร์ไซค์มา มีเพื่อนนั่งท้ายมาด้วย

พองานจบทุกคืนไม่มีใครอยากพาผมกลับไป

ผมต้องเดินกลับบ้านเอง

หรือหาแท็กซี่ข้างนอก 

แต่น้องๆยังชอบขอเงินผมเหมือนเดิม เซ็ง

กลับไปที่ศาลา

มีกลุ่มคนหนึ่ง หน้าแปลกๆ เดินเข้า

ดูจากทรงตัดผม สไตลเสื้อผ้า อาจจะพึ่งเดินออกจากคุกมั้ง

มารู้ทีหลังว่า เป็นพี่ๆ อีก 3-4 นั้นที่เล่นกับป๊อปคืนวันตาย

เค้ามาร่วมงานศพวันสุดท้าย

เป็นวันแรกที่เค้ากล้ามาโชว์หน้าที่งาน 

เค้าเดินเข้าศาลาเป็นแถว ดูแรงจริงๆ เหมือนกลิ่นขยะเหม็นฉุนๆ วิ่งเข้าร้านอาบอบนวดกลิ่นหอมๆ โดยไม่มีใครปิดประตูให้ทันได้

ถ้าป็อปเล่นเป็นเด็กเกเรเฉยๆ (ครอบครัวเค้าเป็นชนชัันกลาง ไม่น่าจะปล่อยเค้าเติบโตในซอยตั้งแต่แรก) พวกนี้ดูเป็นของแรงจริง

เค้ามาด้วยคำแก้ตัวที่เตรียมไว้

วัยรุ่นในซอย บอกผมว่า

‘พวกพี่คนนี้ อ้างว่าน้องเล่นยาเกินขนาด’  

ตอนช่วงท้ายๆของงาน เค้าขอขมาแม่ป็อป

เค้าไม่รู้ผลชันสูตรศพ

ว่าน้องตายด้วยขาดลมหายใจ ไม่เกี่ยวกับยา

แล้วมันไม่รู้อีกซะด้วยว่า เมื่อวันก่อนแฟนเค้าเปิดเฟซน้อง แล้วได้เจอคลิปนั้นที่พวกพี่ถ่ายทิ้งไว้

น่าอายไหม

ผมไม่รู้ว่าแม่จะทำยังไงกับเรื่องนี้ 

เค้าอาจจะปลดปล่อยใจ ไม่พูดอะไรออกมา เพราะมันผ่านไปแล้ว

เอาเข้าจริง พวกนี้ถูกผูกมัดด้วยหลักฐานแน่น 

ว่าเค้ามีส่วนร่วมในการเสียชีวิตของน้อง

แต่ครอบครัวป็อปไม่เอาเรื่อง มันก้อโชคดีหน่อย
-

พวกพี่นี้ก็ได้เจอโชคลาภอีกแบบหนึ่งที่งานเผาศพนั้นด้วย
เพื่อนป็อปซอยอมร ที่มากันเพียบ รวมตัวกันที่หน้าวัด
บางคนยังรู้สึกไม่พอใจที่พวกพี่มันที่ทำร้ายกับน้อง
ถ้าเกิดแม่ขัดใจไม่ยอมให้อภัยคนที่พาลูกเค้าไปตายโหดๆ ฟรีๆ นั้น
เพื่อนๆป็อปจากซอยอมรอาจจะถือโอกาสนี้แก้แค้นเค้า 

ถ้าเป็นยังนั้น พี่ๆนี้ต้องเจอของจริงแน่ 

พอดีทางเข้าวัดได้เป็นทางออกอีกด้วย 

พอพวกมันอยากกลับบ้าน เค้าต้องผ่านกลุ่มเพื่อนป๊อปที่รอยืนข้างนอก
‘ทำไมไม่เรียกมันออก อยากเจอ’
อุ๊ย ใครพูดออกมา
เป็นผมเอง
เราเกิดอารมย์ชั่ววูบ
ชอบหาเรื่องใส่หัวตัวเอง
เพื่อนที่ยืนข้างๆ เห็นใจผมแต่อดขำๆไม่อยู่
‘ฝรั่งบอกว่าทำไมไม่เรียกมันออกมา’ เค้าพูดกันในวง
แต่สุดท้ายไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พวกพี่นั้นกราบเท้าขอโทษแม่
แล้วแม่ป็อปให้อภัย
เพื่อนๆ ป็อปที่ยังรออยู่ข้างนอก เห็นว่า แม่ไม่เอาเรื่อง
ก็เลยยอมใจเค้าเช่นกัน
ครอบครัวป็อปเสียใจมากแต่ไม่อยากแจ้งความเพราะหนึ่งในกลุ่มพี่นั้นที่พาน้องไปเสียชีวิตเป็นญาติแท้ๆของน้องด้วย
พวกนี้ก็เลยหนีพ้นชะตากรรมผลบาปที่เค้าสร้างไว้ได้
เหตุนี้เกิดขึ้นจากความคึกคะนองจริง
อารมย์ชั่ววูบที่ขาดการไตร่ตรอง
แต่ผลที่ออกมาคือน้องตายเสียเปล่า
ใครจะรับผิดชอบ
-
ทุกวันนี้ คำบรรยายของพิธิกรงานศพ ยังวนเวียนวกวนในหัวใจ
'ป็อปเป็นคนง่ายๆ ไม่ได้คิดอะไรกับใคร'
คนในครอบครัวบอกให้เราผู้ไว้อาลัยฟังในวันเผาศพ 

เค้าอ่านจากบทสรุปชีวิตน้องที่เค้าจดไว้ก่อนงานเปิด
ใช่เลย นี่คือป็อปของเรา
เด็กร่าเริงไม่ซีเรียสชอบเล่นกวนตีนในซอยอมร
ที่เค้าไม่ได้คิดมากกับใครเป็นทั้งข้อดีกับข้อเสีย
ผมไม่อยากจะว่าป็อป
แต่ถ้าน้องอ่านนิสัยคนออกให้ดีกว่านี้
เค้าคงจะเลือกไม่คบกับพวกอันธพาลหรือพี่ๆที่ไม่แคร์ตัวน้องอย่างนั้นตั้งแต่แรก
แล้วเราจะไม่เสียป็อปฟรีๆ
ลาก่อน น้องป็อปซอยอมร

รูปขอขอบคุณ น้องดา น้องป๊อป